Tja....

Vanmiddag aangekomen in Sedbergh, de deur van de Yorkshire dales. Drijfnat en koud meldde ik mij in centrum van dit stadje. In de bibliotheek vroeg ik aan de balie of er ergens een slaapplaats was. De man leek niet te reageren, maar na enkele minuten kreeg ik door dat hij voor mij aan het bellen was.
Ik arriveerde bij een villa met een mezoeza (joden dacht ik). Een allerhartelijkste ontvangst.
Ik snakte naar een douche. Bij de thee die volgde stelde de oudere vrouw voor of ik zin had om vanavond mee te gaan bij de training klokkenluiden in de oude kerk. Zij bleek voorzitter van kerkraad waarom niet, waarom niet...wat een ervaring ! Bellringer heet het hier, ik weet nu wat het is een zware klok te luiden..geweldig.
Vanochtend en vanmiddag veel geklommen, alweer....ik heb lakedistrict verlaten na eerst onderweg nog prachtige foto's te hebben gemaakt. 
Vanochtend ontbeten met de charity manager van Everton / Liverpool. Leuk hij liet mij foto's zien van Koeman en Cruyff. 
En na de emotionele avond er voor met drie Amerikanen (tijdens ons gezamenlijke eten kwamen zij erachter verkeerde keuzes te hebben gemaakt met elkaar op wandelvakantie te gaan...) weer op de pedalen. 
Ik was verdrietig onder de mailafwijzing van een sollicitatie. Soms kwam in mij op vandaag, mij niet ergens specifiek thuis te voelen, maar juist door alle ervaringen en ontmoetingen van de laatste dagen gewoon te moeten rondtrekken. Tja...
Rusten nu morgen weer een drukke dag..ik ga een kaasfabriek bezoeken, leuk !